u bent hier  » Oss » Omliggende dorpen » Keent herrijst

Ook voor het dorp Keent staat de tijd niet stil

door Wim Arts
Brabants dagblad - 7 februari 2007 - KEENT - Keent is het oude Keent niet meer. Of, zoals Keentenaar Henk Swinkels het zegt, 'de sociale structuur is veranderd'. Niet dat het er niet meer goed wonen is, voegt hij er meteen aan toe, "maar vroeger had je hier een mooie mix van boeren en burgers. De mensen zochten elkaar op als er problemen waren, de onderlinge verbondenheid was groot. Ze waren ook op elkaar aangewezen als Keent weer eens geïsoleerd raakte door hoog water."

De laatste twee keer dat Keent last had van extreem hoog Maaswater, was in 1993 en in 1995. Beide keren zijn de bewoners van de negentien, verspreid liggende huizen geëvacueerd. Na 1995 is de discussie begonnen over een andere toekomst voor het gebied. De Maas moest meer ruimte krijgen. Keent zou, zo waren de eerste gedachten van de provincie, als woongebied worden opgeheven. Keent helemaal terug aan de natuur.
Het was een beetje naïef om te denken dat de bewoners zich bij die ontwikkeling zouden neerleggen, blikt Swinkels terug. "Er was op aangeven van de gemeente Ravenstein, waar Keent bij hoorde, een werkgroep opgericht die ging nadenken over de gevolgen van hoog water. Wij zijn toen, met hulp van deskundige adviseurs, tot andere voorstellen gekomen."
Kort samengevat: die discussie heeft uiteindelijk geleid tot de plannen die nu op punt van uitvoering staan. De Oude Maasarm wordt uitgegraven, het eerste deel van de Keentseweg (de toegangsweg van de dijk naar het dorp die vroeger onderliep bij hoog water) wordt een brug en de rest van de weg wordt verhoogd. De uiterwaard rond het schiereiland Keent wordt ingericht als (nat) natuurgebied. Het eiland Keent blijft in gebruik als landbouwgebied. Er blijft ruimte voor uiteindelijk nog twee boerenbedrijven.
In feite is die laatste ontwikkeling al in gang gezet en dat is precies wat Henk Swinkels bedoelt als hij het heeft over de veranderingen van de sociale structuur van Keent. Van de tien boerenbedrijven zijn er nog twee over. De meeste boeren zijn gestopt, één is er geëmigreerd. Er zijn nog wel enkele hobbyboeren. "Vroeger", zegt Swinkels, "werd er nog veel gewerkt hier in Keent, dat is tegenwoordig een stuk minder.
De meeste Keentenaren verdienen hun brood buitendijks. Ook Harald Rutten, 34 jaar, vrachtwagenchauffeur. Hij woont, met zijn 27-jarige vrouw Marianne en hun pasgeboren zoontje Gijs, in de oude boerderij waar zijn grootmoeder nog heeft geboerd. Het is een van de boerenbedrijven die zijn gestopt. "Er zit nog wel een hinderwetvergunning op de boerderij, en die probeer ik zo goed mogelijk te benutten, zegt Harald Rutten. Hij houdt nog wat rundvee en schapen. Hij heeft inmiddels 6,5 hectare moeten afstaan.
De aanleg van natte natuur heeft niet echt zijn voorkeur, zegt Rutten. "Waar water en bomen zijn, komt ook ongedierte. Dat klinkt somber, maar zo negatief denkt hij ook weer niet over wat er staat te gebeuren, zegt hij. "Kijk, het kan heel mooi worden, maar voor mij persoonlijk hoeft het niet. Want zoals Keent er nu uitziet, vind ik ook mooi." En jammer dat er minder kan worden geboerd, want Keent heeft heel goede landbouwgrond.
Nieuwe ontwikkelingen, andere tijden. Ook voor Keent staat de tijd niet stil. En sommige Keentenaren springen daar weer op hun eigen manier op in. Zoals Jan en Diana van den Berg. Bij een kopje koffie in de keuken willen ze graag aan de krant een nieuwtje kwijt. Ze willen een Bed en Breakfast beginnen. Met een koffie- en theeterras. Ze zijn al met de gemeente bezig voor een vergunning. "Het idee speelt al veel langer, maar nu met die nieuwe ontwikkelingen past het heel mooi, zegt Jan van den Berg. Keent is nu al populair bij wandelaars en fietsers. En dat wordt alleen maar meer als straks alles klaar is, denkt hij.